ماده 1- نظام صنفی : قواعد و مقرراتی است که امور مربوط به سازمان ، وظایف ،اختیارات ،حدود و حقوق افراد و واحدهای صنفی را طبق این قانون تعیین می‌کند .

ماده 2- فرد صنفی : هر شخص حقیقی یا حقوقی که در یکی از فعالیتهای صنفی اعم از تولید ،تبدیل ، خرید ، فروش ،توزیع ،خدمات و خدمات فنی سرمایه‌گذاری کند و به عنوان پیشه‌ور و صاحب حرفه و شغل آزاد ،خواه به شخصه یا با مباشرت دیگران محل کسبی دایر یا وسیله کسبی فراهم آورد و تمام یا قسمتی از کالا، محصول یا خدمات خود را به طور مستقیم یا غیر مستقیم و به صورت کلی یا جزئی به مصرف کننده عرضه دارد ، فرد صنفی شناخته می‌شود .

تبصره –صنوفی که قانون خاص دارند ،از شمول این قانون مستثنی هستند .

ماده 3- واحد صنفی : هر واحد اقتصادی که فعالیت آن در محل ثابت یا وسیله سیار باشد و توسط فرد یا افراد صنفی با اخذ پروانه کسب دایر شده باشد واحد صنفی شناخته می‌شود.

تبصره 1- فعالیت واحدهای صنفی سیار در محل ثابت با اخذ پروانه کسب برای همان محل ، بلامانع می‌شود .
تبصره 2- اماکنی که طبق ضوابط مصوب کمیسیونهای نظارت واجد شروط لازم جهت استقرار چند واحد صنفی باشند به عنوان محل ثابت کسب به وسیله یک یا چند فرد صنفی پس از اخذ پروانه کسب از اتحادیه یا اتحادیه‌های ذی‌زبط مورد استفاده قرار گیرند .
تبصره 3- دفاتری که خدماتی به واحدهای صنفی سیار می‌دهند واحد صنفی محسوب می‌شوند .

ماده 4- صنف : آن گروه از افراد صنفی که طبیعت فعالیت آنان از یک نوع باشد تشکیل یک صنف را می‌دهند صنوف مشمول این قانون با توجه به نوع فعالیت آنها به چهار گروه تولیدی ،خدمات فنی ، توزیعی یا خدماتی تقسیم می‌شوند .

ماده 5- پروانه کسب : مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین داده می‌شود .

ماده 6- پروانه تخصصی و فنی : گواهینامه‌ای است که بر داشتن مهارت انجام دادنکارهای تخصصی یا فنی دلالت دارد و به وسیله مراجع ذی‌صلاح صادر می‌شود .

ماده 7- اتحادیه : شخصیتی حقوقی است که از افراد یک یا چند صنف که دارای فعالیت یکسان یا مشابه‌اند برای امجام دادن وظایف و مسئولیتهای مقرر در این قانون تشکیل می‌گردد .

ماده 8- مجمع امور صنفی : مجمعی است که از نمایندگان منتخب اعضای هیات مدیره اتحادیه‌های صنفی هر شهرستان برای انجام دادن وظایف و مسئولیتهای مقرر در این قانون تشکیل می‌شود .

ماده 9-شورای اصناف کشور : شورایی است که از نمایندگان هیات رئیسه مجامع امور صنفی شهرستانهای کشور با هدف تقویت مبانی نظام صنفی در تهران تشکیل می‌گردد .

ماده 10- کمیسیون نظارت : کمیسیونی است که به منظور برقراری ارتباط و ایجاد هماهنگی بین اتحادیه‌ها و مجامع امور صنفی با سازمانها و دستگاهههای دولتی در راستای وظایف و اختیارات آنها و همچنین نظارت بر اتحادیه‌ها و مجامع امور صنفی هر شهرستان تشکیل می‌شود .

ماده 11- هیات عالی نظارت : هیاتی است که به منظور برنامه‌ریزی ،هدایت ،ایجاد هماهنگی و نظارت بر کلیه اتحادیه‌ها، مجامع امور صنفی ،شورای اصناف کشور و کمیسیونهای نظارت تشکیل می‌گردد و بالاترین مرجع نظارت بر امور اصناف کشور است.